Հոգիս պարուրված արեւվի լույսով հալչում է անտես սպասումների մեջ
բայց կրակ չկա``
Միրքս գերեված է այրվող այդ հոքով, որ գիշերները արեւ է ծնում
բայց կրակ չկա:
Շունչս դառնում է հավասար շնչին այդ խելակորույս:
Սակայն անոգուտ մարում է լույսը հոքուտ խավարում երբ կրակ չկա:
Սոֆիա 11 07 2014
Geen opmerkingen:
Een reactie posten