woensdag 28 januari 2015

Briefing

 
 



1.1 Waarom een briefing?

Briefing is een van de uitermate belangrijke taken die jij als instructeur moet uitvoeren. Jij staat als instructeur immers in het middelpunt van activiteiten van een duikopleiding.

Je brieft je cursisten, maar ook het bestuur van je vereniging zal op de hoogte gehouden moeten worden over de opleiding. En wat denk je van toevallige omstanders als je een ongevalsimulatie aan het uitvoeren bent? Als je hen niet op de hoogte brengt dat wat zij zien een simulatie is, kunnen zij op z’n zachtst gezegd ongerust raken.

Je kunt vast wel meer situaties bedenken. Je ziet dat je als instructeur in allerlei gevallen informatie moet geven, doorgaans dan kort en krachtig. Briefen noemen we dat met een mooi Engels woord.

Een briefing is eigenlijk niets anders dan een stukje informatieoverdracht naar je toehoorders. Het is eenrichtingsverkeer. Een ander kenmerk van een briefing is dat het puur zakelijk, kort en krachtig is.

Er zijn nog twee verschillen met een gewone informatieoverdracht, bijvoorbeeld in een theorieles: locatie en tijd.

• Je geeft een briefing doorgaans op de locatie, dus heb je het voordeel dat je met name zaken over de locatie beter kunt overbrengen, omdat je ter plaatse kunt refereren aan de omgeving.

Je geeft een briefing doorgaans vlak voor een duik. Je kunt dit goed gebruiken om vlak voor de duik nog een aantal veiligheidsaspecten door te nemen. In het geval van bijvoorbeeld de ongevalsimulatie geef je de briefing aan de omstanders tijdens de simulatie.



1.2 Hoe bereid je een briefing voor?

Alvorens je een briefing geeft, moet je het doel van de briefing voor jezelf duidelijk vaststellen:

• Wat wil je met je briefing bereiken?

• Voor wie is het bedoeld?

• Waar en wanneer ga je je briefing houden?

• Hoe ga je je briefing houden?

Als voorbeeld kun je denken aan een briefing aan cursisten. Je wilt bereiken dat ze kennis krijgen over een dislocatie, dat ze weten hoe je oefeningen gaat laten uitvoeren, dat ze op risico’s gewezen zijn, en dat ze kennis hebben genomen van veiligheid randvoorwaarden.

Je ziet al dat als je een briefing niet van tevoren goed voorbereid een briefing snel kan uitmonden in een lang verhaal. Bedenk dan dat bij een "aan de waterkant" briefing je cursisten met volle bepakking staan en wellicht niet blij zijn met een lange briefing. Bovendien gaat na een poosje de aandacht verloren. Je moet je briefing dus ook goed plannen. Wellicht besluit je daarom wel om je briefing in delen op te splitsen. Een uitleg over oefeningen kun je nog prima op de parkeerplaats doen bij een kopje koffie. Een uitleg over een dislocatie doe je beter aan de waterkant.

1.3 Hoe houd je een briefing?

Boven alles is een goede briefing accuraat, kort en helder. Onze Engelse buren hebben hier een mooi ABC-ezelsbruggetje voor: Accurate, Brief (vandaar de naam) en Clear.

Beperk je tot de feiten en gebruik als het kan visuele hulpmiddelen. Een plaatje doet meer dan duizend woorden.

Uitleg over een duikstek gaat veel beter met een situatieschets dan met alleen woorden. Heb je geen situatieschets voorhanden, dan is op de locatie vast wel een stukje schoon zand en een stokje te vinden.

Schroom ook niet om je cursisten aan het werk te zetten. Heb je een cursist die de locatie al kent, laat hem of haar dan de uitleg verzorgen.

Zorg ook dat je voor jezelf een situatie creëert, waarin je een goede briefing kunt geven. Voorkom teveel afleiding voor je toehoorders. Zoek bij een buitenwaterduik-briefing desnoods even een rustig stukje terrein.


De Ontdekking van het Licht: van homosapians

what is the differences between homo sapiens and homo erectus?
you must have SOME brains to answer this... unlike the first answer i got..
This was answered previously by icabodwa(See excerpt and link)
Thanks :))
...
Homo erectus "Upright Man") was the first hominid to leave Africa. His existence dates from 1.6 million years ago to perhaps 200,000 years ago. However, recent discovers have suggested that isolated populations may have existed even later.

Brain size is put at 850cc, height up to 6 feet and weight was comparable to modern humans.

Early discoveries of Homo Eretus remains were variously named Peking Man, Java Man and Heidelberg Man. His range was all of Africa, most of Europe and as far east as China. Sites in California have been suggested as containing Homo erectus finds. No one had satisfactorily explained how the vast distance from China to California was crossed. Recently a small sample the population of China was tested to determine their DNA. The theory tested was that man developed in Africa, spread out and then further developed in China. What was found suggested that waves of hominids came out of Africa, each developed the race further. The idea how having man develop in several regions and not just Africa has supporters as does the "out of Africa" theory.

Homo sapiens neanderthalenis "Man from the Neander Valley" This species is today considered a "dead end," someone that did not give rise to Homo sapiens sapiens. The latest support has come from DNA analysis of his bones. They don't match with Homo sapiens sapiens. In other words, humans did not develop fro the Neandertals. Neandertals are larger in body then modern humans with massive bones. They have short, compact bodies, with large joints and hands. The body shape suggests they were well adapted to cold environments. They are dated between 200,000 to 30,000 years ago. In some sites (the Middle East at Jebel Irhoud, Tabun, and Skhul) the two species (Homo sapiens, and Homo sapiens neanderthalenis) lived near each other. It has been suggested that an archaic Homo sapiens gave rise to the species. They had to date been found only in Europe and the Middle East. It has been suggested that while the species was successful, they may have a a lower birth rate then the early humans. Given only a 2% lower rate per generation would lead to extenuation.

Homo sapiens "Man who thinks" The archaic form is dated between 500,000 and 150,000 years ago. Brain size is about 1200cc. The species shows strong links and the characteristic of Homo erectus.

Homo sapiens sapiens Modern man. The first know group appears some 40,000 years ago during the Neolithic period. However, new finds are pushing that date back. This is where Cro-Magnum is placed
Meer weergeven
— bij Universiteit Leiden.

maandag 12 januari 2015

Երաժիշտը : Հայ՛ ազատամարտիկի Նորայր Ասրյանի հուշերից

ԵՐԱԺԻՇՏԸ
1990թ-ի աշունն էր: Հադրութի արևմտյան սահմանային դիրքերում էինք: Գիշերային հերթափոխից իջանք Հարար գյուղ: Այն ավերակների էր վերածվել պատերազմից շատ տարիներ առաջ: Մի հին փլատակի հետևում չոր խոտ կար լցված: Պառկեցի դրա վրա որպեսզի քնեմ: Ծագող արևի ջերմությունը հաճելի էր ու գիշերվա անքնության հետևանքով արագ քուն մտա: Որքան էի քնել դժվար է ասել, բայց արթնացա մի տարօրինակ խոսակցությունից, որը լսվում էր փլված պատի մյուս կողմից:
--Ազիզ ջան մեռնեմ քո բարակ մեջքին:


Տրորեցի աչքերս, որպեսզի սթափվեմ:
--Ուտեմ քո երկար ոտքերը:
Չէ դա երազ չէր: Ինչ որ մեկը պատի մյուս կողմում կրքոտ խոսքեր էր ասում, բայց ու՞մ: Այստեղ ֆիդայիներից բացի ոչ մեկը չկար: Մոտակա գյուղը Խծաբերդն էր, այն էլ մի քանի կիլոմետր հեռու: Այնտեղից ոչ մի աղջիկ այստեղ չէր գա, առավել ևս, որ գյուղացիք աղջիկներին գրեթե բանտարկած էին պահում թաքուն տեղերում սաֆոնովի բորենիներից, որոնք առիթը բաց չէին թողնում ջահել աղջիկների ծնողներին սպառնալու, թե չես ուզում աղջկադ ուղարկենք Շուշի, մուծվիր:
--Ինձ վառեցին սև հոնքերդ:
Թուրք աղջիկը բացառվում էր: Մեզնից ոչ մեկը նման քայլի չէր գնա բազմաթիվ պատճառներից նախ և առաջ այն պատճառով, որ թուրքերի մարմնից էդ ցեղին բնորոշ գարշելի հոտ էր գալիս:
--Մեռնեմ քո անուշ ձայնին:
Տարօրինակ էր: Սա խոսում էր անուշ ձայնի մասին, բայց ես ոչ մի աղջկա ձայն չէի լսում: Սա ի՞նչ է հին Եգիպտոսում զմռսող վարպետների նման դիակի հետ է սեքսով զբաղվում: Հետաքրքրությունս հաղթեց բարեկրթությանս ու ես ցատկեցի կիսավեր պատի վրա: Պատի մյուս կողմում մեզ օգնության եկած խմբի ֆիդայիներից մեկը, որին դեռ չէի ճանաչում, քանդել էր ПК գնդացիրն ու մաքրում էր այն: Էդ բոլոր գորովալից խոսքերը հենց գնդացրին էին ուղղված: Մոտեցա նրան:
--Բարի օր: Ծանոթանանք: Անունս Նորայր է, մականունս Սև ագռավ:
--Բարև ախպեր: Անունս Սմբատ է, մականունս Երաժիշտ:
--Տո հեր օրհնած էնպես քաղցր ու ջիգյարով էիր խոսում, որ երբեք մտքովս չէր անցնի, թե դրանք ոչ,թե աղջկա, այլ գնդացրի ուղղված կլինեին:
--Նոր ջան ես սրա ցավը տանեմ: Դու չգիտես, թե սա ինչ մուրազ երաժշտական գործիք է: Ես սրանով չեմ կրակում, այլ նվագում եմ: Ես սրա կրակոցի ձայնի փոխարեն միշտ թուրքի թաղման բայաթին եմ լսում:
--Լավ շարունակիր: Ես գնամ ու չխանգարեմ քո սիրո խոստովանությանը:
Հաջորդ առավոտյան ես մի փոքր խմբով պետք է գնայի նոր դիրքեր պահելու: Սմբատին խնդրեցի, որ ինքն էլ միանա մեզ: Մեզ դիրքեր բերելուց հետո հրամանատարն ասաց:
--Նոր ջան նայիր իրավիճակին: Եթե դությունը լրջանա կարող ես հետ գնալ մեր հետևի բարձունքում դիրքավորվել:
Սխալ էր զինվորների ներկայությամբ այդպիսի բան ասելը, բայց եղածն արդեն եղած էր: Ես հնարավորինս արագ տղերքին դիրքավորեցի ելնելով տեղանքի կառուցվածքից: Իրիկնամուտին ասկյարների ոհմակը սկսեց շարժվել մեր դիրքերի ուղղությամբ: Տղերքից մեկը, որը ամեն ինչով ոսկի տղա էր, բայց մի թերություն ուներ՝ մշտապես գողական ոճով էր խոսում, հարցրեց:
--Նորո ախպեր հմի հետ ենք գնում, թե՞մնում ենք:
--Մնում ենք:
--Հարց չկա ախպեր: 
--Տղերք ուշադիր լսեք ինչ եմ ասում: Մնալն իմ քմահաճույքը չի: Առանց մի կրակոցի էս դիրքը մեր ձեռքում է: Հետ գնանք հետո ուրիշները ստիպված պիտի լինեն սա հետ գրավել ու միգուցե կորուստներ էլ տան: էդ զոհերը մեր խղճի վրա կծանրանան: Քանի էստեղ ենք մենք պահենք, ինչքան կդիմանանք:
--Նորո ախպեր ոնց կասես:
Անուղղելի էր էս տղան: Ինչքան էլ փորձում էի բացատրել, որ հայրենասեր անձը նաև իր լեզուն պետք է սիրի, ոչինչ չէր ստացվում: Միանշանակ համաձայնվում էր հետս, բայց էլի շարունակում նույն ոճը:
--Լսեք ինչ եմ ասում: Կրակել սկսում ենք հենց գնդացիրը սկսի աշխատել ու հենց դադարի դուք էլ եք դադարում կրակել: Տղերք խնայեք փամփուշտները, բայց ոչ կյանքի հաշվին:
Ազերիները շարունակում էին մոտենալ: Ես մի հիմար սովորություն ունեի, որից ոչ մի կերպ ազատվել չէի կարողանում: Ամեն անգամ երբ ազերին հարձակվում էր սկսում էի հաշվել դրանց: Բնականաբար խառնիխուռն շարժման պատճառով հաշիվը կորցնում էի ու նորից սկսում հաշվել ու այսպես շարունակ մինչև մարտը կսկսվի: 
--Ես ձեր հերն եմ անիծել,--հերթական անգամ հաշիվը խառնելուց հետո զայրացա ես:
--Ի՞նչ կա Նոր ջան,-- հարցրեց Սմբատը:
--Սրանց հաշիվն եմ խառնում:
--Ինչի՞դ է պետք դրանց հաշիվը: Ինչքան շատ գան, էնքան շատ են սատկելու:
--Բան չունեմ ասելու: Ես էլ եմ ուրախանում երբ դրանք շատ են լինում, բայց մինչև այն պահը երբ դրանց քանակը չի գերազանցում մոտս եղած փամփուշտների քանակին:
--Դարդ մի արա: Իմ մոտ բոլ բոլ փամփուշտ կա սրանց ու ալլահի հանդիպումը կազմակերպելու համար:
Ազերիներն արդեն բավական մոտեցել էին:
--Սմբատ դու գիտես իմ ամենասիրած թուրքական երգը ո՞րն է:
--Նորո՞ ջան: Չհասկացա թուրքական բան կա, որ դու սիրու՞մ ես:
--Հա էդ մեկը սիրում եմ:
--էդ ո՞րն է:
--Ջուջալարը:
Ծիծաղեց:
--Եղավ Նոր ջան, քեզ հասկացա:
--Կարո՞ղ ես նվագել:
--Էն էլ ոնց:
--Դէ դու սկսիր նվագել, մենք էլ կողքից դամ կպահենք:
Դիմահար ու նշանառու կրակ բացելով մենք թուրքին ստիպեցինք ամուր գրկել գետինն ու կամաց կամաց սողալով հետ քաշվել: Երբ թուրքերն արդեն բազմաթիվ զոհեր տալով բավական հեռացել էին ու պետք էր կրակը դադարեցնել, ես մի պահ ականջ դրեցի թուրքին հնձող Սմբատի կրակոցներին: Նա, իսկապես, կրակում էր <Ջուջալարը> երգի տակտով:
--Հերիք է Սմբատ: Ապրես: Այ տղա դու, իսկապես, երաժիշտ ես:
--Բա ոնց:
Ես այլևս Սմբատին չհանդիպեցի ոչ պատերազմի ընթացքում, ոչ էլ դրանից հետո: Երկու տարի առաջ իմացա, որ Մարտակերտի շրջանում մղված մարտերից մեկի ժամանակ Սմբատը զոհվել է: Անասելի ծանր կորուստներով մենք մեր հաղթանակը ձեռք բերեցինք: Հազար փառք էդ հաղթանակը կերտելուն մասնակցած բոլոր <Երաժիշտներին>:

zondag 11 januari 2015

ԶՐՈՒՅՑ <ՉԵՉԵՆԻ> ՀԵՏ :: Հայ ազատամարտիկի հիշողություններից

ԶՐՈՒՅՑ <ՉԵՉԵՆԻ> ՀԵՏ
1994թ.-ի հունվարն էր: <Լույս> կամավորական գունդը պաշտպանում էր Սարիդաշի մերձակա տարածքի մոտ 3կմ պաշտպանական գոտին: Ընկերոջս հետ վերադառնում էի դիրքերի դիտարկումից: Նա գնաց հրամանատարին զեկուցելու օպերատիվ իրավիճակն, իսկ ես գնացի հյուսիսային ու հարավային թևերի միացման հատվածում գտնվող քարածերպերում պատսպարված наводчик-ին տեսակցության:
--Բարի օր: Ո՞նց ես,--հարցրի նրան:
--Շատ վատ Նորո ջան: Ամբողջ գիշեր մի վայրկյան աչք չեմ կպցրել: Վրես հալ չկա:
--Ինչո՞վ օգնեմ:
--Թե շտապելու տեղ չունես էս սարքերին տիրություն արա ես մտնեմ գերեզման:
Գերեզմանը փորված մի փոս էր, որի մեջ մտնելով նա ծածկվեց ինչով, որ հնարավոր էր: Վերջում ծածկվեց բրեզենտե սավանով: Սա թերևս միակ հնարավորությունն էր մինչև ոսկորները ծակող ցուրտ քամուց ու առատ տեղացող ձնից պաշտպանվելու: Նա իսկապես շատ հոգնած էր, քանի որ գրեթե անմիջապես քնեց: Ես էլ փորձեցի այդ քարածերպերի մեջ քամուց ու ազերի նշանառուներից համեմատաբար ապահով մի տեղ գտնել: Գտա ու սկսեցի հեռադիտակով հետևել անցուդարձին: Մի քանի րոպե անց <Ալինկո> հեռախոսակապով զանգ եկավ:
--Լսում եմ,--հարցրի ես:
--Кто это?—լսվեց մյուս կողմից:
--А ты кто?
--Настоящий мужчина на вопрос вопросом не отвечает.
--А добропорядочный мужчина сначала представляется,--զայրացած պատասխանեցի ես ու անջատեցի կոճակը: Ենթադրեցի, թե դա հերթական ազերին է, որն ինչ որ կերպ իմացել է մեր ռադիոկապի հաճախությունն ու էլի պիտի սկսի հայհոյախառը սպառնալիքներ տեղալ: Բացարձակապես ցանկություն չունեի մի անգամ ևս լսել, թե ինչպես են նրանք հաջորդ առավոտյան Սևանում, իսկ երեկոյան Երևանում թեյելու: Ընդ որում, որքան մենք մոտենում էինք Ամուր (Օմար) լեռնանցքին, այնքան այսպիսի ռադիոկապերը հաճախակի, հայհոյանքներն ավելի անբարո էին դառնում: Իրական կյանքում իրար հետևից կրած պարտություններն ազերին փորձում էր փոխհատուցել վիրտուալ տարածքում: Նորից հնչեց զանգը:
--Я так понял, что ты армянин да? Хочешь чтобы я представился, пожалуйста: Командир чеченской разведгруппы Доку (ազգանունը նույնպես ասաց, բայց տարիների հեռվից չեմ հիշում): Назови просто Доку.
Ծիծաղեցի:
--Слушай ты азербаран, мы уже давно перебили всех чеченцев, которые воевали на вашей стороне. Тебе лучше придумать что то более правдоподобное.
--Клянусь аллахом я чеченец.
--Если ты на самом деле не врешь, то значит ты не чечен, а азербайджанская проститутка.
--Слушай ты орел, держи язык за зубами, иначе клянусь аллахом при встрече я тебе голову оторву.
--Не торопись. Это большой вопрос кто кому голову оторвет при встрече: Я тебе больше скажу ты хуже проститутки, потому что проститутка продает свое тело, а ты продал свою честь.
--Что ты знаешь о чести христианин поганый? Мы здесь воюем на стороне правоверных против таких неверных как ты.
--Ты ошибаешься. Во первых азербараны не правоверные с точки зрения корана. Прочитай эту книгу внимательно еше раз и сравни деяния азербайджанцев за последние годы. Сам убедишься в своей неправоте. Во вторых я не христианин, а язычник.
--Так ты будешь представиться или нет?
--Командир развед -диверсионной группы фидайинского отряда <Луйс> Норайр Асрян. Коротко Норо.
--Значит коллега да? Так что коллега, ты хочешь сказать, что ты армянин и для тебя христос не бог?
--Доку сам подумай, что это за бог, который сам себе помочь не смог?
Ծիծաղեց:
-- А ведь правду говоришь. И много таких армян как ты?
--Не знаю, не считал.
--Слушай Норо как ты не веришь, что я чечен, клянусь аллахом сто раз больше я не верю, что ты армянин. Я никогда не встретил таких армян.
--Твое благо, что не встретил. Долго жить будешь.
--Брат давай позабудем, что мы тут друг другу по наговорили и продолжем наш разговор за столом когда ни будь в Грозном или в Ереване.
--Доку ты меня назвал братом и если ты и вправду чечен, то должен знать, что по законам гор брат не должен воевать против брата. Я готов встретить тебя в Ереване как брата, если ты возьмешь своих сородичей и уедешь домой.
--Норо это не мне решать. Сложно.
--Доку по законам гор брат воевавший против брата не враг, а предатель. Таким пощады не бывает.
--Норо клянусь аллахом ты не армянин. Откуда ты знаешь эти законы?
--Я же сказал, что я язычник. Я истинный Ариец и достоточно хорошо знаю законы моих предков горцев из Сюника. Так уедешь в Чечню или нет?
--Не дави. Дай подумать.
--Подумай, но запомни. Если когда ни будь мы встретимся в горах Арцаха, то это будет означать, что ты не уехал и продолжаешь воевать против нас. То есть ты мне не брат. Следовательно это будет не встреча за столом. Для одного из нас это станет последней встречей в жизни.
--Будем надеяться, что все будет иначе. Ладно брат до свидания. Аллаху акбар.
--До свидания. Փառք հայոց աստվածներին:
Իմ համար մինչ օրս էլ անհասկանալի է, թե ես ում հետ էի իրականում խոսում: Ակնհայտորեն այս խոսակցությունն իր բովանդակությամբ տարբերվում էր ազերիների հետ ունեցածս մյուս խոսակցություններից: Սա, ի տարբերություն ազերիների, խոսում էր անթերի ռուսերենով և չուներ ազերիներին բնորոշ զզվանք առաջացնող ակցենտը:
Տարվելով այս խոսակցությամբ ես մոռացել էի, թե որտեղ եմ գտնվում: Սթափվեցի ու հեռադիտակով նայելով տեսա, որ Յանշաղ գյուղի դպրոցի հետևից (այդտեղ էր տեղափոխվել ազերիների շտաբը Չայքենդից արտաքսվելուց հետո) երկու տանկ դուրս եկան ու շարժվեցին դեպի արևմուտք: Դա տանում էր դեպի Չափնի գյուղ: Երեք օր առաջ մեր դիրքերից դեպի Չափնի էր անցել Դեդի պատժիչ խումբը և երեք կողմից շրջապատված կռվում էր ազերու դեմ: Ըստ նախնական պայմանավորվածության անհրաժեշտության դեպքում ես իմ խմբով պիտի գնայի նրան օգնության: Արդեն երրորդ օրն էր Դեդն օգնություն չէր ուզում: Դատելով դրանից ու այն բանից, որ ազերին արդեն տանկեր է ուղարկում, ենթադրում էի, որ Դեդը փայլուն է կատարում իր գործը: Բայց տանկերը կարող էին իրավիճակը փոխել ի վնաս Դեդի: Դա թույլ տալ չէր կարելի: Չէի ցանկանում խաթարել наводчик-ի անխռով քունը, բայց ստիպված էի: Պատերազմ էր: